Waarschuwing: de volgende tekst kan als chaotisch/van-de-hak-op-de-tak worden ervaren!

Oké voor jullie die niet afgehaakt zijn én mij enigszins kennen weten dat dit meestal mijn manier van communicatie is. Nu zijn mijn vele handgebaren, stemmetjes en typetjes wellicht wat moeilijker op papier over te brengen maar de kenner kan door middel van inlevingsvermogen een goed beeld vormen. Wat verwonderingen en ervaringen op een rij:
- De eerste x tanken, zowel met de auto als met de scooter. Ja lieve mensen dit had ik nog NOOIT gedaan. Nu hoor ik je denken: ja oke leuk, gefeliciteerd. Maar als je eerst naar de verkeerde pomp rijdt (want opening aan de andere kant), blijkbaar eerst geld moet betalen en het pomp nummer weer om moet zetten terwijl je naarstig op zoek bent naar t knopje voor de klep en je de rij achter je steeds langer ziet worden, de vrouw achter de balie steeds chagrijniger en mijn lichaamstemperatuur ondertussen oploopt tot 40 graden, is het t noemen waard. Maar het is gelukt, de kogel is door de kerk en t beestje gevoed. Overigens heb ik er alle spanning daarna vanaf geschreeuwd in de auto maar daar wil ik graag meer over vertellen in punt 2.  
- Ik schreeuw, veel, van mij af, in de auto en nu vanaf de scooter. Ik bouw blijkbaar toch wat spanningen op zo nu en dan. En die moeten eruit. Tja dus dat doe ik dan. Dmv een lied, of lukraak wat teksten. Hard ook wel. Ik kijk meestal eerst even om mij heen maar om 06.30 (ja dan vertrek ik naar werk!!) is er nog weinig volk en route. Die herhalende teksten heb ik overigens van mijn vader geleerd. Random een aantal zinnen herhalen. Tot je hele omgeving er doodmoe van wordt en dan nog ff doorgaan. Zo vader, zo dochter. 
- Over dochters gesproken, mijn kindjes op school van alle 3 de klassen zijn echt schatjes. Oke ja er zitten 'bijzondere' kinderen bij maar goed mijn collega's lezen mee ;). Ze komen knuffelen, de stoerste jongetjes zitten opeens op schoot en de schattigste meisjes zijn opeens heel adrem. Ondanks het feit dat ik het nog steeds als een zeer pittige kluif ervaar om van groep naar groep te gaan geniet ik wel van die momenten.
- Wat kost dat? Wat betaal je? Vragen die in Nederland niet netjes zijn? O die bestaan hier niet hoor. Alles word je gezegd en gevraagd. Wat betaal je voor je huis? Hoeveel verdien je? En ook lieve en minder lieve goedbedoelde adviezen: staat je leuk dushi of no, doe die maar niet. Terwijl je net had bedacht dat het je wel erg leuk stond en tot aankoop over zou gaan.  
- Weet je, het water uit de kraan is hier eigenlijk altijd warm of lauw. Je kan in de supermarkt zakken ijs kopen. Voor in grote koelboxen als je naar t strand gaat. 
- Scooter rijden is trouwens helemaal niet zo eng. Moet wel goed opletten en zo maar prima te doen. En ik was voor 2/3 tank $2,- kwijt. Dus dat. 
- O! Zo lief. Er woont een baby gekko/salamander (ik weet niet wat t is en omdat ie zo klein is kan ik t nog niet zien) in de spleet van mijn deur.
- Dieren en beestjes. Ja veel, overal ook wel. Ik schrik nog steeds van alles dat voor mijn voeten weg schiet. Ik praat er ook tegen in toonhoogtes van verschillende kalibers. Afhankelijk van de cuteheid van t dier. Mensen schijnen dat ook te doen, maar dan tegen baby's. Das best normaal want dat deed ik ook tegen Coco (mijn kat die nog in mijn huis in ned woont). Maar die leert nu Duits. 
- Testje AD(H)D? 
- Jandino was op Bonaire met een grote show! 
- Nog even terug naar de beestjes; kikkers!! Koekoekhallo! Iedereen die mij enigszins kent weet dat ik daar heeeeeel bang voor ben en wat gebeurt hier, na eerst gehoord te hebben dat ze hier niet zo veel zitten, ik word er mee dood gegooid. Die krengen zitten overal, en ze kijken mij aan, staren, oefenen druk op mij uit, ja echt! Ze zijn een plan de campagne aan t bedenken. Ik voel t...